Leonardo da Vinci je možda imao razumijevanje gravitacije koje je bilo “vijekovima ispred svog vremena”, otkrivaju njegove skice.
Da Vincijeve skice, koje su decenijama bile zaboravljene, prikazuju trouglove formirane od čestica nalik pijesku koje se izlivaju iz tegle. Ova zrnca koja padaju prikazala su eksperimente koji pokazuju da je gravitacija bila oblik ubrzanja više od 400 godina prije Einsteina, tvrdi nova studija.
Albert Einstein je prvi put formulisao ideju da se iskustvo ubrzanja gravitacijom i ubrzanja u odnosu na fiksni referentni okvir ne razlikuju, nazvano principom ekvivalencije, 1907. Da bi to učinio, Einstein je proširio ideje iz otkrića Isaka Njutna iz 1687. univerzalnog zakona gravitacionog privlačenja (koji kaže da svaki objekt u svemiru privlači svaki drugi sa silom povezanom s njihovom masom i obrnuto povezanom s kvadratom udaljenosti koja ih dijeli) i izjave Galilea Galileija o zakonu slobodnog pada iz 1604. (koji kaže da bez otpora vazduha, sve mase padaju istim ubrzanjem).
“Ne znamo da li je da Vinci vršio dalje eksperimente ili dublje istraživao ovo pitanje”, rekao je glavni autor Mory Gharib, profesor aeronautike i medicinskog inženjerstva na Caltechu, u izjavi. “Ali činjenica da se na ovaj način borio s ovim problemom – početkom 1500-ih – pokazuje koliko je njegovo razmišljanje bilo daleko ispred.”
Da Vinci je bio slikar, arhitekta, pronalazač, anatom, inženjer i naučnik. Uglavnom samoobrazovan, napunio je desetine tajnih bilježnica maštovitim izumima i anatomskim zapažanjima. Uz detaljne crteže ljudske anatomije, njegove bilježnice sadrže dizajne za bicikle, helikoptere, tenkove i avione. Od više od 13.000 stranica ovih skica koje su kasnije sakupljene u kodekse, preživjelo je manje od trećine, piše livescience.com.
Gharib je proučavao digitalizirane kopije ovih bilježnica kako bi sa svojim studentima razgovarao o da Vincijevim studijama dinamike toka kada je primijetio skice na stranicama Codexa Arundela — bilježnice koja datira između 1480. i 1518. godine. Tamo je vidio trouglove formirane od čestice koje se slivaju iz tegli u pokretu, koje je pratila intrigantna fraza ispisana da Vinčijevim rukopisom u ogledalu.
“Ono što mi je zapalo za oko je kada je napisao ‘Equatione di Moti‘ [koju su istraživači preveli kao “ekvivalentnost kretanja”] na hipotenuzi jednog od njegovih skiciranih trouglova – onog koji je bio jednakokraki pravougaoni trokut”, rekao je Gharib. “Postao sam zainteresovan da vidim šta je Leonardo mislio pod tom frazom.”
Gharib i njegove kolege otkrili su da da Vinci opisuje vodu ili pijesak koji se bacaju iz vrča dok se kretao ravnom stazom paralelnom sa zemljom. Da Vincijeve bilješke jasno pokazuju da je znao da će čestice ubrzati nadole, i da je, nakon što napuste vrč, ovo ubrzanje uzrokovano samo gravitacijom.
Ako bi se vrč kretao konstantnom brzinom, linija koju iscrtavaju čestice koje padaju bila bi vertikalna, razmišljao je da Vinci, ali ako se ubrzava konstantnom brzinom, tada čestice čine ravnu, ali nagnutu liniju koja formira hipotenuzu trougao.
U stvari, da Vinci je primijetio, ako vrč ubrzava da otpusti kaplje istom brzinom kojom ih gravitacija ubrzava prema tlu, iscrtava se jednakostranični trokut – prvi nagovještaj principa ekvivalencije u igri.
Da Vinci je pokušao da formuliše svoja zapažanja u jednačinu, ali je odustao od pokušaja. Izvodeći simulaciju njegovog eksperimenta, istraživači su otkrili gdje je zalutao.
“Ono što smo vidjeli je da se Leonardo borio s ovim, ali je to modelirao tako da je udaljenost padajućeg objekta [od tačke pada objekta] bila proporcionalna 2 na t potenciju [sa t predstavlja vrijeme] umjesto proporcionalna t na kvadrat”, ko- autor Chris Roh, profesor biološkog i ekološkog inženjerstva na Univerzitetu Cornell, rekao je u saopštenju. “To je pogrešno, ali kasnije smo saznali da je ovu vrstu pogrešne jednačine koristio na ispravan način.”
Nalazi su objavljeni 28. novembra 2022. u časopisu Leonardo.
About Author
